![]() |
||||||||
นักวิจัย
อาจารย์เกรียงศักดิ์ เขียวมั่ง และคณะ
คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา |
||||||||
สถานภาพสิทธิบัตร
อนุสิทธิบัตร เลขที่ 1603001836
|
||||||||
ที่มา ข้อมูลเบื้องต้น ความสำคัญของปัญหา
ผลิตภัณฑ์พลาสติกในปัจจุบันเป็นที่นิยมอย่างมาก เนื่องจากเหตุผลทางการตลาดและการผลิต โดยพลาสติกที่ใช้ในโรงงานอุตสาหกรรมมีหลากหลายประเภท ขึ้นอยู่กับประเภทของผลิตภัณฑ์ว่ามีความเหมาะสมกับพลาสติกชนิดใด แต่พลาสติกประเภทเอทิลีนไวนิลอะซีเตดหรืออีวีเอ (Ethylene vinyl acetate, EVA) และพอลิไวนิลคลอไรด์หรือพีวีซี (Polyvinyl chloride, PVC) เป็นพลาสติกที่นิยมใช้ในอุตสาหกรรมมากที่สุด ทำให้พลาสติกทัง้สองประเภทมีปริมาณการผลิตสูงที่สุด ซึ่งบางส่วนสามารถรีไซเคิลกลับมาใช้ใหม่ได้ แต่บางส่วนไม่สามารถนำกลับมาใช้ใหม่ได้ ทำให้เกิดเศษเหลือทิ้งจำนวนมาก จึงเป็นแนวคิดที่นำพลาสติกที่เหลือทิ้งจากการผลิตแล้วนำมาพัฒนาบูรณาการในการออกแบบ เพื่อเป็นการลดปริมาณขยะที่ทำลายสิ่งแวดล้อม อีกทั้งยังเป็นการออกแบบที่เข้ากับหลักการออกแบบเชิงนิเวศเศรษฐกิจ (Economic & Ecological Design) ซึ่งใช้หลักการลด (Reduce) การใช้ซ้ำ (Reuse) การนำกลับมาใช้ใหม่ (Recycle) และการซ่อมบำรุง (Repair)
|
||||||||
สรุปและจุดเด่นเทคโนโลยี
เพื่อหาวิธีการผสมและอัตราส่วนของเศษพาสติกประเภทเอทิลีนไวนิลอะซีเตดหรืออีวีเอ และเศษพลาสติกประเภทพอลิไวนิลคลอไรด์หรือพีวีซีที่เหมาะสมในแต่ละอัตราส่วน เพื่อประยุกต์สู่การออกแบบผลิตภัณฑ์เชิงนิเวศเศรษฐกิจ เพื่อให้สามารถเพิ่มวัสดุในด้านการออกแบบบผลิตภัณฑ์ให้กับนักออกแบบและเป็นการช่วยลดของเหลือในอุตสาหกรรม
– ลดการเกิดอุบัติเหตุระหว่างการเขียนผ้าบาติก – ลดปริมาณของเสีย เช่น น้ำที่เหลือทิ้งที่ซึ่งมีกลิ่นเหม็น - สะดวกต่อการปฏิบัติงานสำหรับคนทั่วไปที่ไม่มีความชำนาญด้านการเขียนลายบนผ้า |
||||||||
ความร่วมมือที่เสาะหา
เสาะหาผู้รับอนุญาตใช้สิทธิ
|
||||||||
สถานภาพของผลงานวิจัย
ผลการทดลองระดับห้องปฏิบัติการได้รับการพิสูจน์ว่าเป็นไปได้
|
||||||||
เงื่อนไข
เทคโนโลยีต่อรองราคา
|
||||||||
สนใจสอบถามข้อมูล
ศูนย์ทรัพย์สินทางปัญญาและถ่ายทอดเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยบูรพา | |
|||||||
|