ผศ.เริงนภรณ์ โม้พวง
มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา

อนุสิทธิบัตร เลขที่ 10010 เรื่อง กรรมวิธีการผลิตตัวดูดซับโลหะหนักจากเศษเหลือทิ้งสับปะรด

ปัญหาจากเศษเหลือทิ้งทางการเกษตร โดยเฉพาะสับปะรดหลังฤดูเก็บเกี่ยวมักจะเกิดขึ้นตลอดทั้งปี จนทำให้เกิดการหมักและเน่าเสียเป็นแหล่งเพาะพันธุ์จุลินทรีย์ และส่งผลให้เกิดการระบาดของโรคพืชหลายโรคในฤดูฝนได้ เช่น โรคยอดเน่า โรคโคนเน่า โรครากเน่า เป็นต้น แนวทางหนึ่งที่เป็นการประยุกต์ใช้ประโยชน์เศษเหลือทิ้งทางการเกษตร คือ การนำมาใช้เป็นตัวดูดซับโลหะหนัก ทั้งนี้ ถ้าสามารถนำเทคโนโลยีที่มีประสิทธิภาพ และราคาไม่แพงมาใช้ก็จะเป็นการส่งเสริมการกำจัดโลหะหนักในชุมชนได้มากยิ่งขึ้น ดังนั้นจึงทำให้การประดิษฐ์นี้ประยุกต์ใช้ประโยชน์จากสับปะรดเหลือทิ้งทางการเกษตร เพื่อนำมาผลิตเป็นตัวดูดซับโลหะหนัก และเป็นการเพิ่มคุณค่าให้กับเศษเหลือทิ้งในภาคการเกษตรได้

เทคโนโลยีนี้ประกอบด้วยการเตรียมตัวดูดซับจากเศษเหลือทิ้งส่วนต่างๆ ของต้น ผลหรือใบของสับปะรดที่ผ่านกรรมวิธีดัดแปร พบว่ามีความสามารถในการดูดซับโลหะหนักตะกั่ว นิกเกิล และแคดเมียมจากสารละลายน้ำเสียสังเคราะห์ได้ดีกว่าตัวดูดซับที่ไม่ผ่านการดัดแปร และดีกว่าการใช้ถ่านกัมมันต์เป็นตัวดูดซับ

เสาะหาผู้รับอนุญาตใช้สิทธิ

ได้ต้นแบบในระดับห้องปฏิบัติการ

เทคโนโลยีราคาเดียว