อาจารย์ณฐพงศ์ จันทร์เพ็ชร์
คณะวิศวกรรมศาสตร์และสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ

คำขออนุสิทธิบัตร เลขที่คำขอ 2303001905 ยื่นคำขอวันที่ 12 กรกฎาคม 2566

การผลิตอิฐมอญแบบดั้งเดิมมีขั้นตอนการเผาด้วยพลังงานชีวมวล (แกลบ). ขั้นตอนนี้ก่อให้เกิดมลพิษทางอากาศ เช่น ฝุ่นฟุ้งกระจายและควัน ส่งผลกระทบต่อสุขภาพของผู้ประกอบการและประชาชนในชุมชนใกล้เคียงโรงงาน. ฝุ่นละอองรวมและฝุ่นละอองขนาดเล็กสามารถก่อให้เกิดการระคายเคืองต่อทางเดินหายใจและดวงตาได้. นอกจากนี้ กลิ่นและควันยังส่งผลกระทบต่อสภาวะจิตใจและอาจนำไปสู่ความขัดแย้งในชุมชน. สรุปได้ว่า การผลิตอิฐมอญแบบเผาส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม สังคม และสุขภาพกายและใจ วิธีการผลิตอิฐก่อสร้างสามัญแบบไม่ต้องเผาด้วยวัสดุพอลิเมอร์จากน้ำยางธรรมชาติ จึงมีเป้าหมายเพื่อปรับปรุงและพัฒนา "อิฐมอญ" ทั้งด้านการผลิต ความสามารถเชิงกล และคุณสมบัติด้านกายภาพ โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อผลิตอิฐมอญแบบไม่ต้องเผาที่มีคุณภาพเทียบเท่าหรือสูงกว่าอิฐก่อสร้างสามัญ และเพื่อเพิ่มความเป็นฉนวนต้านทานความร้อนของอิฐ รวมถึงช่วยลดผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมจากการเผา. การนำน้ำยางพาราซึ่งมีปริมาณมากและราคาตกต่ำในปัจจุบันมาใช้เป็นวัสดุพอลิเมอร์ในการผลิตอิฐ ยังเป็นการช่วยเหลือเกษตรกรชาวสวนยางได้อีกทางหนึ่งด้วย

วิธีการผลิตอิฐก่อสร้างสามัญแบบไม่ต้องเผา ใช้วัสดุหลักอย่าง ปูนซีเมนต์ ดินลูกรัง และน้ำยางธรรมชาติซึ่งเป็นพอลิเมอร์ จุดมุ่งหมายคือเพื่อแก้ไขปัญหามลพิษที่เกิดจากการเผาอิฐแบบดั้งเดิม จุดเด่นสำคัญของเทคโนโลยีนี้ คือ เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม: กระบวนการผลิตไม่ต้องใช้การเผา ทำให้ ไม่มีมลพิษทางอากาศ เช่น ฝุ่นและควัน ที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพและสิ่งแวดล้อม ลดผลกระทบต่อสุขภาพ เพิ่มมูลค่าน้ำยางธรรมชาติ ใช้วิธีการผสมวัตถุดิบ การอัดขึ้นรูป และการบ่มด้วยความชื้นตามธรรมชาติ โดยไม่พึ่งพาพลังงานจากการเผา มุ่งเน้นการผลิตอิฐที่มีคุณภาพดี เทียบเท่าหรืออาจสูงกว่าอิฐมอญทั่วไป

เสาะหาผู้รับอนุญาตใช้สิทธิ

ต้นแบบระดับห้องปฏิบัติการได้ถูกทดสอบในสภาวะจำลอง

เทคโนโลยีต่อรองราคา