อาจารย์จีรัฐติกุล กล้าหาญ
คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ

คำขอสิทธิบัตร เลขที่คำขอ 2401005534 ยื่นคำขอวันที่ 26 กรกฎาคม 2567

น้ำดำ คือน้ำเสียที่เกิดจากกระบวนการผลิตกระดาษที่มีลิกนินเป็นองค์ประกอบอยู่ประมาณ 12 – 20 เปอร์เซ็นต์ ซึ่งถือว่ามีปริมาณที่ไม่มากแต่เมื่อเทียบกับปริมาณน้ำดำที่เกิดจากกระบวนการผลิตกระดาษโดยรวมแล้วถือว่าเป็นปริมาณที่มีนัยสำคัญ ลิกนินที่แยกได้จากน้ำดำสามารถนำไปเป็นสารตั้งต้นหรือเป็นส่วนประกอบในอุตสาหกรรมอื่น ๆ ที่ใช้เป็นเชื้อเพลิง ซึ่งองค์ประกอบของลิกนินที่ปนมาในน้ำดำของโรงงานผลิตกระดาษจะเปลี่ยนแปลงไปตามค่าวัตถุดิบที่นำมาใช้เป็นสารตั้งต้นในกระบวนการผลิตและกรรมวิธีที่ใช้ในการผลิตกระดาษ เนื่องจากลิกนินเป็นองค์ประกอบหลักที่มีอยู่ในเยื่อกระดาษ และเมื่อนําไปผลิตกระดาษจะมีความแข็งแรงต่ำในขั้นตอนของการต้มเยื่อเพื่อให้เยื่อกระดาษที่ได้มีสีขาวจึงต้องละลายลิกนินออก และของเสียที่ออกมาจากขั้นตอนของการต้มเยื่อกระดาษนี้จะมีลักษณะเป็นสารละลายเข้มข้นที่มีสีดำ ซึ่งมีลิกนิน เฮมิ-เซลลูโลส และสารเคมีที่ใช้ในกระบวนการต้มเยื่อไม้เป็นองค์ประกอบผสมในน้ำดำ ลิกนินเป็นสารประกอบเชิงซ้อนที่มีน้ำหนักโมเลกุลสูง แม้การนำลิกนินไปเป็นสารเคลือบป้องกันแสงยูวีเอ และยูวีบี จึงสนใจที่จะพัฒนากระบวนการผลิตพลาสติกชีวภาพจากลิกนิน

เทคโนโลยีนี้ใช้กระบวนการทางเคมีและความร้อนเพื่อเปลี่ยนลิกนินที่ได้จากน้ำเสีย ให้กลายเป็นสารผสมที่มีลักษณะคล้ายเจลาติน จากนั้นจึงนำไปขึ้นรูปและอบให้กลายเป็นแผ่นฟิล์มพลาสติกชีวภาพ ฟิล์มชีวภาพที่ได้นี้สามารถนำไปใช้เคลือบบนแผ่นโซลาร์เซลล์ เพื่อเพิ่มความแข็งแรงและป้องกันความชื้นเข้าสู่แผงโซลาร์เซลล์ได้ จุดเด่นสำคัญคือการเป็น วัสดุทดแทนจากธรรมชาติที่สามารถนำมาใช้แทนวัสดุสังเคราะห์อย่าง EVA (Ethylene Vinyl Acetate) ซึ่งเป็นวัสดุที่นิยมใช้ในแผงโซลาร์เซลล์ในปัจจุบัน การพัฒนาเช่นนี้ไม่เพียงช่วยลดของเสียจากโรงงาน แต่ยังส่งเสริมการใช้วัสดุที่ยั่งยืนและเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมในอุตสาหกรรมพลังงานสะอาดอีกด้วย

เสาะหาผู้รับอนุญาตใช้สิทธิ

ต้นแบบระดับ pilot scale ได้ถูกทดสอบในสภาวะทำงานจริง

เทคโนโลยีต่อรองราคา